Tι κάνουμε σε ένα εγκεφαλικό!

Τα εγκεφαλικά επεισόδια στις μέρες μας είναι πολύ συχνά ακόμα και σε μικρότερες ηλικίες απ’ ότι στο παρελθόν. Η κακή διατροφή και οι έντονοι ρυθμοί της σημερινής ζωής συμβάλουν στην αύξηση της πίεσης του αίματος και των κυκλοφορικών διαταραχών με άμεση και συχνή συνέπεια τα εγκεφαλικά επεισόδια.

Είναι συνήθως αποτέλεσμα της απότομης και σημαντικής ελάττωσης της παροχής αίματος προς τον εγκέφαλο, καθώς και της μειωμένης οξυγόνωσής του, που δημιουργείται από την ρήξη κάποιου εγκεφαλικού αγγείου ή την ύπαρξη θρόμβου, ο οποίος φράζει την κυκλοφορία του αίματος σε κάποιο σημείο του εγκεφάλου. Το αποτέλεσμα και η βαρύτητα του επεισοδίου εξαρτάται από τhn έκταση της βλάβης και το σημείο του εγκεφάλου που αυτή εκδηλώθηκε. Τα βαριά εγκεφαλικά μπορεί να είναι μοιραία. Αντίθετα πολλοί άνθρωποι αναρρώνουν ικανοποιητικά μετά από ελαφρά επεισόδια.

Τα συμπτώματα που μπορεί να μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι ο πάσχων βρίσκεται εν μέσω εγκεφαλικού επεισοδίου είναι τα παρακάτω:
1. Ξαφνικός και έντονος πονοκέφαλος.
2. Σύγχυση, διανοητική και συναισθηματική, που μοιάζει με μέθη. Ο πάσχον δεν απαντά λογικά σε ερωτήσεις απλές, μοιάζει να βρίσκεται σε σύγχυση, βγάζει ακατανόητους ήχους ή δεν ανταποκρίνεται καθόλου.
3. Απώλεια των αισθήσεων, απότομη ή σταδιακή.
Υπάρχουν τρία στάδια της απώλειας των αισθήσεων. Αρχικά μπορεί να μην ανταποκρίνεται αυτόματα σε φυσιολογικές λειτουργίες, όπως το ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων. Κατόπιν οι φωνητικές παραγγελίες από εμάς (να κουνήσει τα δάκτυλα των χεριών του για παράδειγμα) δεν εκτελούνται και τέλος δεν ανταποκρίνεται ούτε μετά από πρόκληση πόνου από το περιβάλλον.
4. Παρατηρούμε σημεία αδυναμίας ή παράλυσης, πιθανότατα (αλλά όχι αναγκαστικά) περιορισμένα σε μια πλευρά του σώματος, όπως π.χ. : στόμα που γέρνει προς τα κάτω και από το οποίο τρέχει σάλιο, συγκεχυμένη ομιλία, μειωμένη ικανότητα ομιλίας, απώλεια της δυνατότητας κίνησης των άκρων, διαφορά διαστολής στις κόρες των ματιών, απώλεια ούρων ή κοπράνων.

Για να αντιμετωπιστεί μια τέτοια κατάσταση πρέπει :
• Να διατηρήσουμε την τραχεία ανοικτή.
• Να μειώσουμε στο ελάχιστο τη βλάβη του εγκεφάλου.
• Να κανονίσουμε εσπευσμένη μεταφορά του πάσχοντα στο νοσοκομείο.


ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

1. Αν ο πάσχων διατηρεί τις αισθήσεις του, τον ξαπλώνουμε κάτω με το κεφάλι και τους ώμους του ελαφρά ανασηκωμένα και στηριγμένα (σαν να είναι σε κρεβάτι με ανασηκωμένη ελαφρά πλάτη). Στρίβουμε το κεφάλι του προς μια πλευρά και βάζουμε μια πετσέτα ή ένα πανί κάτω από το στόμα του έτσι ώστε να απορροφάται το σάλιο.

2. Χαλαρώνουμε τα σφιχτά ρούχα που μπορεί να εμποδίζουν την αναπνοή και ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ στον πάσχοντα να φάει ή να πιει τίποτε. Είναι πιθανόν να μην έχει αντανακλαστικά κατάποσης και να πνιγεί. Αν ο πάσχων χάσει τις αισθήσεις του, ελέγχουμε την αναπνοή, το σφυγμό και το βαθμό ανταπόκρισης και είμαστε έτοιμοι για μαλάξεις και τεχνητή αναπνοή αν χρειαστεί αφού τον έχουμε τοποθετήσει σε στάση ανάνηψης πάνω σε μια κουβέρτα ή πανί, αν αυτό είναι δυνατό, για να μην ακουμπά στο έδαφος.

3. Καλούμε ασθενοφόρο.

4. Δεν μετακινούμε τον πάσχοντα άσκοπα, ιδιαίτερα όταν δεν έχει τις αισθήσεις του, και κυρίως δεν προσπαθούμε να τον βάλουμε να καθίσει. Αφήνουμε να το κάνουν αυτοί που γνωρίζουν τον τρόπο.

5. Δεν αφήνουμε ποτέ μόνο του τον πάσχοντα έως ότου έρθει το ασθενοφόρο.
Είναι γεγονός ότι σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και κυρίως όταν πρόκειται για άτομο του κλειστού κοινωνικού μας περίγυρου, η παροχή των Α΄ Βοηθειών είναι δύσκολη. Είμαστε φορτισμένοι συναισθηματικά και μας καταβάλει ο πανικός. Γι’ αυτό το κυριότερο όλων προτού αναλάβουμε να βοηθήσουμε ένα άτομο με πιθανό εγκεφαλικό επεισόδιο, είναι να είμαστε εμείς ψύχραιμοι και οργανωτικοί.

Αν υπάρχουν και άλλοι γύρω μας είναι θετικό να τους αναθέσουμε αρμοδιότητες, όπως να καλέσουν ασθενοφόρο ή να φέρουν κάποια πετσέτα, που ίσως εμάς θα μας στερούσαν πολύτιμο χρόνο από την παροχή πρώτων βοηθειών στον πάσχοντα. Επίσης η κίνησή μας αυτή θα απομάκρυνε τον κίνδυνο συναισθηματικών εντάσεων γύρω από τον πάσχοντα.